Wieniec: wprowadzenie relikwii bł. kard. Wyszyńskiego
9 grudnia 2021 r., ks. WDW uroczystość Niepokalanego Poczęcia NMP i w 68. rocznicę oddania się Matce Najświętszej przez Błogosławionego Prymasa Stefana Wyszyńskiego, 8 grudnia, do kościoła parafialnego pw. Przemienienia Pańskiego w Wieńcu zostały uroczyście wprowadzone relikwie Prymasa Tysiąclecia. Relikwie stanowi fragment płytki z krwią Błogosławionego. Została ona przekazana kard. Kazimierzowi Nyczowi przez lekarzy, którzy opiekowali się Księdzem Prymasem w ostatnim stadium choroby. Jedną z kilkunastu cząstek, na które została podzielona płytka z preparatem, otrzymała parafia w Wieńcu, na peryferiach Włocławka, z którym związana była ważna część życia Błogosławionego. Relikwie zostały umieszczone w relikwiarzu, wykonanym przez znanego gdańskiego artystę bursztynnika Mariusza Drapikowskiego, twórcy m.in. bursztynowej sukienki dla Ikony Jasnogórskiej, tzw. sukni zawierzenia „Totus Tuus” i relikwiarza na uroczystości beatyfikacyjne Kardynała Wyszyńskiego. Podobne relikwie trafiły do katedry i kilku kościołów w Warszawie, do Gniezna, Olsztyna, Stoczka Warmińskiego, Bydgoszczy.
Wprowadzenie relikwii do kościoła w Wieńcu było uwieńczeniem rekolekcji adwentowych, które od niedzieli 5 grudnia prowadził ks. dr Antoni Poniński – kapłan diecezji włocławskiej, doktor nauk teologicznych i historyk, publicysta katolicki, redaktor naczelny czasopisma diecezji włocławskiej „Ład Boży” w latach 1983–1998. Badawczo od lat zajmuje się problematyką najnowszych dziejów Kościoła w Polsce. Jest redaktorem dwóch tomów Pro memoria Błogosławionego Kardynała Stefana Wyszyńskiego. W programie rekolekcji obok nauk o charakterze ściśle rekolekcyjnym znalazły się także konferencje poświęcone wprost osobie Błogosławionego: „Boża i Maryjna droga ludzkiego życia Bł. Kard. Wyszyńskiego” oraz „Co zawdzięczamy – Kościół, Naród, Polska, dzisiejsi Polacy – Błogosławionemu Prymasowi”. W kazaniu podczas Mszy z wprowadzeniem relikwii rekolekcjonista powiedział: „Obecne pokolenie parafian Wieńca ma ten niepowtarzalny przywilej uczestniczenia w zapoczątkowaniu obecności relikwii Błogosławionego Kardynała Wyszyńskiego, który kierując się czcią i wiarą dla Najświętszej Panny, prowadził Kościół i Naród przez trudne dziesięciolecia ubiegłego wieku. Odtąd ich obecność i oddawana im cześć ma przypominać, że w ten sposób uwielbiamy Boga, który jest źródłem świętości. I od każdego oczekuje, żeby z tego źródła czerpał... Relikwie Błogosławionego Kardynała Wyszyńskiego mają nam przypominać, uświadamiać, że świętość nie jest wartością egzotyczną, dokonującą się w krainach idealnych. On dorastał do świętości w tej kujawskiej ziemi... To, że on tu stawał się świętym powinno pobudzać naszą zdrową duchową ambicję, aby iść w jego ślady, naśladować go w jego miłości do Kościoła i Ojczyzny, prosić, aby w tej społeczności wyrastali młodzi, którzy podejmą służbę w kapłaństwie czy zakonie. Ta obecność jego relikwii w tej świątyni, pierwszej w diecezji, w której żył przez niemal jedną trzecią swego wieku, to nie tyle kwestia dumy, choć uzasadnionej, co uświadomienie, że to jest dar rodzący zobowiązanie, co zachęta, aby za jego słowem i przykładem budować swoje życie na najtrwalszych fundamentach wierności Bogu i Maryi. Błogosławiony Kardynale Stefanie, wstawiaj się za nami, abyśmy nie tylko zachowali wiarę, ale nią zwyciężali trudności wobec których stajemy, potrafili przekazać ją jako istotny dar kolejnemu pokoleniu i spotkali się w niebie.”
Bezpośrednio przez Eucharystią kończącą rekolekcje odbyło się tradycyjne spotkanie członków obu Rad Parafialnych z rekolekcjonistą. Głównym tematem było pytanie o to, jak przyjąć dar relikwii i związane z nim zobowiązanie nie tylko do troski o szerzenie kultu Błogosławionego Prymasa Tysiąclecia, ale aby on kształtował nasze życie. Pierwszym krokiem w tym kierunku była decyzja o comiesięcznej, każdego 28. dnia miesiąca, modlitwie za wstawiennictwem Błogosławionego Kardynała Wyszyńskiego połączoną ze spotkaniem z żyjącymi jeszcze świadkami jego życia i świętości, znawcami jego myśli i działalności, osobami dla których Prymas Tysiąclecia jest w najprzeróżniejszy sposób źródłem inspiracji, dążenia do świętości, miłości do Kościoła i Ojczyzny.