Warta: Cztery wieki obecności sióstr bernardynek
16 września 2024 r., Tekst i zdjęcia: ks. Julian Głowacki
„Wdzięczność zainspirowała nas do tego, by spojrzeć wstecz. W 2009 r. świętowałyśmy 25-lecie klasztoru w Warcie po reerekcji. Zsumowałam lata od powstania do kasaty zakonu w 1898 r. i po powrocie sióstr do Warty w 1984 r. W tym roku przypada 400-lecie pobytu sióstr w klasztorze” – powiedziała S. Józefa Maria Revai, dawna wieloletnia przełożona, obecnie wikaria i ekonomka klasztoru sióstr Bernardynek w Warcie.
Dorota Kurska, wdowa po wójcie Warty w 1538 r. przyjęła habit III Zakonu Regularnego św. Franciszka i złożyła profesję zakonną, ślubując posłuszeństwo i czystość. W jej ślady poszły wszystkie członkinie żeńskiej wspólnoty wspierającej materialnie istnienie Zakonu Braci Mniejszych ojców bernardynów, którzy osiedlili się w Warcie już 1467 r. W ten sposób warcianki dały początek najstarszemu w Polsce żeńskiemu Zakonowi Mniszek III Zakonu Regularnego św. Franciszka z Asyżu. Ich misją jest życie według Ewangelii i kontemplacja, zachowują oprócz wspomnianych już cnót posłuszeństwa i czystości, także ubóstwo oraz przestrzegają klauzury. Ich wyjątkowa codzienność przepełniona jest modlitwą, ofiarą oraz pokutą w odseparowaniu i zachowaniu milczenia.
Głównym elementem świętowania jubileuszu 400 lat obecności sióstr w Warcie była Msza Święta sprawowana 14 września w klasztornym kościele Najświętszej Maryi Panny Matki Kościoła i świętego Józefa w Warcie, którym opiekują się bernardynki. Jest to kościół filialny warckiej parafii Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Budowa kościoła i budynku klasztornego została rozpoczęta w 1677 r. Szybko, bo już po sześciu latach budowle zniszczył pożar. W 1722 r. rozpoczęto budowę murowanego klasztoru, a w 1764 r. murowanej świątyni. Podczas ostatnich renowacji kościół sióstr bernardynek powrócił do dawnej świetności. Szare ściany zostały odświeżone, a wszystkie ołtarze przeszły konserwację i powróciły do pierwotnego piękna.
Jubileuszowej Eucharystii celebrowanej w święto Podwyższenia Krzyża Świętego przewodniczył biskup włocławski Krzysztof Wętkowski, który w homilii komentując odczytaną liturgię słowa zwrócił uwagę na trzy aspekty obecności bernardynek w Warcie i wymienił klauzurę zakonną, modlitwę i prowadzony od 2000 r Dom Pomocy Doraźnej im. św. Franciszka z Asyżu, gdzie samotne, schorowane i będące w podeszłym wieku kobiety znajdują całodobową opiekę, wyżywienie i pomoc medyczną. – Klauzura nie oznacza zamknięcie się na świat, ale wyjście z niego. To jest znak dla świata, że jest coś więcej niż życie doczesne. Za to dzisiaj całej wspólnocie sióstr bernardynek z całą pewnością mieszkańcy Warty powinni dziękować – zauważył. Modlitwę sióstr, odwołując się do odczytanego fragmentu z Księgi Liczb, porównał bp Wętkowski do spełniania roli Mojżesza i trwania na jego wzór przed Panem, prosząc o miłosierdzie dla grzeszników. Trzecim elementem wymienionym przez księdza biskupa było dzieło posługi wobec najbardziej potrzebujących. A jako przesłanie dla obecnych na jubileuszowej Eucharystii biskup diecezjalny wskazał zachętę samego Chrystusa do wpatrywania się w Krzyż i dostrzeżenia w nim znaku nieśmiertelności na wieki.
Uroczystą Mszę świętą poprzedziła sesja naukowa w Centrum Kultury w Warcie, podczas której prelegenci przypomnieli m.in. historię zakonu bernardynek i słynącego łaskami Krzyża warckiego.
