Uroczystość Objawienia Pańskiego (Trzech Króli)
5 stycznia 2018 r., Na podstawie informacji z www.brewiarz.pl, zdjęcie: http://fineartexpress.pl/
Bartolomé Esteban Murillo - Pokłon Trzech KróliUroczystość Objawienia Pańskiego (nazywana także Świętem Trzech Króli), to jedno z najstarszych świąt w Kościele. Pierwsze jego ślady spotykamy na wschodzie już w III w. Tego właśnie dnia Kościół grecki obchodził święto Bożego Narodzenia, ale w treści znacznie poszerzonej: jako Uroczystość Epifanii, czyli zjawienia się Boga na ziemi w tajemnicy wcielenia. Na Zachodzie uroczystość Objawienia Pańskiego datuje się od końca IV w. (oddzielnie od Bożego Narodzenia).
Ewangelia nie pisze o królach, ale o Mędrcach ze Wschodu. Ich pokłon złożony Dziecięciu Jezus, symbolizuje hołd całego świata: wszystkich ludzi, którzy klękają przed Wcielonym Bogiem.
Za czasów Chrystusa przez „Wschód” rozumiano cały obszar na wschód od rzeki Jordan, a więc: Arabię, Babilonię, Persję. Legenda mówiąca, że jeden z Mędrców był czarnoskóry, wywodzi się zapewne z proroctwa Psalmu 71: „Królowie Tarszisz i wysp przyniosą dary. Królowie Szeby i Saby złożą daninę. I oddadzą Mu pokłon wszyscy królowie...”. Przez królestwo Szeby rozumiano Abisynię (dawna nazwa Etiopii). Na podstawie tego tekstu powstała także tradycja, że Mędrcy byli królami. Tak ich też powszechnie przedstawia ikonografia.
Kiedy Mędrcy przybyli do Jezusa? Z całą pewnością po ofiarowaniu Go w świątyni. Według relacji Ewangelisty, że Herod kazał wymordować dzieci do lat dwóch, wynika, iż przybyli oni do Betlejem, kiedy Jezus miał co najmniej kilka miesięcy, a może nawet ponad rok. Wiemy też, że Świętej Rodziny nie było już w stajence; św. Mateusz pisze wyraźnie, że gwiazda zatrzymała się nad „domem” (Mt 2,11).
Dalej Ewangelista podaje, że Mędrcy „upadli przed Nim na twarz i oddali Mu pokłon”. W tamtych czasach padano na twarz tylko przed władcą albo przed bóstwami. Mędrcy musieli być więc przekonani, że Dziecię jest Bogiem i Królem.
Od XV/XVI w. w Uroczystość Objawienia Pańskiego w kościołach święci się kadzidło i kredę. Kredą oznacza się drzwi na znak, że w tym mieszkaniu przyjęto Wcielonego Syna Bożego. Piszemy na drzwiach litery C+M+B, które są pierwszymi literami łacińskiego zdania: Christus mansionem benedicat, co tłumaczymy jako: (Niech) Chrystus mieszkanie błogosławi; zwykle dodajemy jeszcze aktualny rok.
Uroczystość ta jest „świętem nakazanym”, czyli obowiązuje w tym dniu uczestnictwo we Mszy św. oraz powstrzymanie się od prac niekoniecznych.
