Licheń: bp Wętkowski spotkał się z chorymi i niepełnosprawnymi
30 czerwca 2021 r., tekst: ks. AT; foto: ks. MSz
„Cieszę się, że mimo pandemii i związanych z nią trudności nie rezygnujecie z tych spotkań”, mówił bp Krzysztof Wętkowski podczas spotkania z uczestnikami oazy chorych i niepełnosprawnych w Licheniu, które miało miejsce w środę, 30 czerwca.
Księdza Biskupa powitał przedstawiciel oazowiczów oraz ks. kan. Dariusz Fabisiak, organizator dorocznych rekolekcji w licheńskim sanktuarium. Wyrażając radość z przyjazdu Pasterza Diecezji podkreślił, że modlitwa oraz możliwość osobistej rozmowy z Księdzem Biskupem jest dla uczestników oazy, a szczególnie chorych i niepełnosprawnych bardzo ważna.
Po wspólnie odmówionej Koronce do Bożego Miłosierdzia, słowo wdzięczności wypowiedział ks. Paweł Zalewski, diecezjalny duszpasterz chorych i niepełnosprawnych. Przedstawił Księdzu Biskupowi osoby, które najdłużej uczestniczą w licheńskich rekolekcjach oraz zaangażowanych w ich prawidłowy przebieg. Podkreślił też potrzebę dorocznych spotkań, które mają nie tylko wymiar duchowy, ale także walor terapeutyczny. Zapewnił też Księdza Biskupa o „zapleczu modlitewnym” ze strony obecnych na oazie.
Na zakończenie głos zabrał bp Wętkowski, który podziękował wszystkim za spotkanie i wspólnotę modlitwy. Zaznaczył, że oaza pozwala nie tylko umocnić więź Bogiem, ale także odnowić międzyludzkie relacje, ograniczone przez obecną sytuację. Zachęcił też do ufnego kierowania wzroku na Pana Boga, „z wiarą, że każde, nawet najtrudniejsze doświadczenie, w konsekwencji przyniesie dobro”. Przywołał przy tym słowa Psalmu 23: „Chociażbym chodził ciemną doliną, zła się nie ulęknę, bo Ty jesteś ze mną”. Powierzając siebie i wszystkie sprawy Kościoła i Ojczyzny modlitwie oazowiczów, podkreślił, że „modlitwa chorych i cierpiących jest nie tylko miła Bogu, ale także bardzo skuteczna”.
Po przyjęciu Bożego błogosławieństwa, uczestnicy oazy mieli możliwość osobistej rozmowy z Księdzem Biskupem.
W tegorocznym turnusie oazowym uczestniczy ok. 90 osób. W dobrym przeżyciu tego czasu chorym i niepełnosprawnym pomagają m.in. wymienieni wyżej prezbiterzy, alumni i świeccy wolontariusze.
