Ks. bp Stanisław Gębicki przechodzi na emeryturę
8 lipca 2020 r., ks. AN
Ojciec Święty Franciszek przyjął rezygnację bp. Stanisława Gębickiego z pełnienia posługi biskupa pomocniczego diecezji włocławskiej. Bp Gębicki osiągnął wiek emerytalny i przechodzi na emeryturę. O decyzji Papieża poinformował dziś w południe, w dniu 75. urodzin bp. Gębickiego, nuncjusz apostolski w Polsce.
Dotychczasowy biskup pomocniczy diecezji włocławskiej bp Stanisław Gębicki jest doktorem sakramentologii. Od początku swojej posługi biskupiej, przez 20 lat, posługiwał w diecezji włocławskiej jako biskup pomocniczy. Wcześniej pełnił tam m.in. funkcję notariusza, a potem kanclerza kurii diecezjalnej. W Konferencji Episkopatu Polski był m.in. członkiem Rady ds. Kultury i Ochrony Dziedzictwa Kulturowego. 8 lipca 2020 roku osiągnął wiek emerytalny i decyzją Ojca Świętego Franciszka, który przyjął jego rezygnację, przechodzi na emeryturę.
Urodził się 8 lipca 1945 roku w Witkowie (powiat Lipno, parafia Zaduszniki, diecezja włocławska) jako przedostatni z dziesięciorga dzieci. Jego rodzice prowadzili kilkuhektarowe gospodarstwo rolne.
Szkołę podstawową ukończył w 1959 roku w Witkowie. W latach 1959–1961 uczęszczał do Niższego Seminarium Duchownego we Włocławku. Po jego zamknięciu w 1961 roku przez ówczesne władze państwowe, kontynuował naukę w Liceum Ogólnokształcącym im. R. Traugutta w Lipnie, po wcześniejszym zdaniu egzaminów z wszystkich przedmiotów. Tam w 1963 roku uzyskał świadectwo dojrzałości.
W tym samym roku wstąpił do Wyższego Seminarium Duchownego we Włocławku, gdzie studiował w latach 1963–1969. 19 czerwca 1969 roku przyjął święcenia kapłańskie w katedrze włocławskiej, z rąk ówczesnego administratora apostolskiego diecezji włocławskiej, Jana Zaręby. Przez rok (1969–1970) pracował jako wikariusz w parafii Wszystkich Świętych w Sieradzu. W latach 1970–1978 przebywał na studiach specjalistycznych na Papieskim Uniwersytecie Gregoriańskim w Rzymie. Tam w 1979 roku, na podstawie pracy: „Katecheza i teologia wiary w odnowionej liturgii rzymskiej chrztu dorosłych”, uzyskał doktorat z teologii dogmatycznej (sakramentologia). W latach 1978–1981 pracował jako notariusz Kurii Diecezjalnej i kapelan biskupa Jana Zaręby. W latach 1981–1983 pełnił funkcję ojca duchownego w Wyższym Seminarium Duchownym we Włocławku a przez następne dziewięć lat (1983–1992) wicerektora tegoż seminarium. W 1992 roku został odznaczony godnością kapelana Jego Świątobliwości. Od połowy 1992 roku do chwili nominacji sprawował urząd kanclerza Kurii Diecezjalnej we Włocławku.
11 grudnia 1999 roku Ojciec Święty Jan Paweł II mianował go biskupem pomocniczym diecezji włocławskiej. Za hasło swojej posługi przyjął słowa: Veritas in caritate – „Prawda w miłości”. Jego herb biskupi przedstawia biały krzyż w owalu z kłosów pszenicznych na czerwonym tle. Symbolika ta nawiązuje do Hostii Eucharystycznej, związku Ofiary Krzyża i Eucharystii, a jednocześnie do wiejskiego rodowodu biskupa i do jego specjalizacji teologicznej – sakramentologii.
Święcenia biskupie przyjął 6 stycznia 2000 roku w katedrze włocławskiej. Głównym szafarzem jego święceń był Bronisław Dembowski, biskup włocławski, a współszafarzami – metropolita gnieźnieński abp Henryk Muszyński i biskup pomocniczy włocławski Roman Andrzejewski. 8 stycznia 2000 roku został mianowany wikariuszem generalnym diecezji włocławskiej. W 2009 nadano mu tytuł honorowego obywatela Lipna.
