Diecezjalne pożegnanie śp. ks. prof. Wojciecha Hanca
9 kwietnia 2021 r., tekst: ks. AT foto: ks. JG
„Drogi Księże Profesorze, Wojtku Kochany, w naszym życiu nie zawsze możemy kierować się tylko ludzkim rozumowaniem. Musimy nieraz spojrzeć na nie z Boskiej perspektywy. W tej perspektywie chcę Cię zapewnić, że nasza modlitwa będzie zawsze z Tobą. A Ty, po drugiej stronie, pamiętaj o Kościele, w którym urodziłeś się do kapłaństwa, któremu służyłeś i któremu dałeś najpiękniejsze owoce swojej intelektualnej pracy”, mówił biskup włocławski Wiesław Mering podczas Mszy św. żałobnej za śp. ks. prał. prof. dr. hab. Wojciecha Hanca, sprawowanej w bazylice katedralnej, 9 kwietnia br.
Diecezjalne pożegnanie i dziękczynienie Bogu za życie i dzieło wybitnego dogmatyka i ekumenisty, któremu przewodniczył Pasterz Diecezji, zgromadziło licznych prezbiterów – w większości dawnych studentów, współpracowników i przyjaciół śp. Księdza Profesora – alumnów, osoby życia konsekrowanego oraz wiernych świeckich.
Eucharystia rozpoczęła się wspólną celebracją Liturgii Godzin (Modlitwą w ciągu dnia).
Homilię wygłosił ks. prał. prof. dr hab. Zdzisław Pawlak, wieloletni przyjaciel i następca na urzędzie rektora włocławskiego seminarium. Przypominając konkretne daty i wydarzenia ukazał zmarłego jako kapłana, naukowca i człowieka.
Swoje rozważanie rozpoczął od wspomnienia ostatnich tygodni życia ks. prof. Hanca, podkreślając jego aktywność i naukową twórczość. „Pod koniec stycznia tego roku oddał swój ostatni artykuł do pracy zbiorowej”, mówił ks. Pawlak. Zauważył również, że były rektor WSD odszedł do wieczności w czasie największych chrześcijańskich świąt - Zmartwychwstania Pańskiego. W tym kontekście homilista wskazał, że „śmierć jest wydarzeniem paschalnym: przejściem, drogą do Ojca. (…) Do tej drogi śp. ks. prof. Wojciech przygotowywał się przez wiele pięknych i bogatych w dokonania lat swojego życia”.
W dalszej części ks. Pawlak ukazał kapłańską i naukową drogę swojego zmarłego przyjaciela, od momentu przyjęcia święceń we włocławskiej katedrze z rąk ks. bp. Antoniego Pawłowskiego, w roku 1965, poprzez duszpasterską pracę w Lipnie i Włocławku, aż po studia w Katolickim Uniwersytecie Lubelskim oraz liczne zajęcia i funkcje pełnione zarówno w diecezji (m.in.: wykładowca teologii dogmatycznej i ekumenizmu w seminariach we Włocławku i Lądzie, członek zespołu redakcyjnego, a potem redaktor naczelny „Ateneum Kapłańskiego”, inicjator i dyrektor Instytutu Wyższej Kultury Religijnej dla osób świeckich, organizator Tygodni Modlitw o Jedność Chrześcijan, rektor włocławskiego WSD trzech kadencji) oraz na ATK i UKSW w Warszawie, gdzie – między innymi – był kierownikiem Katedry Teologii Ekumenicznej.
Nie zabrakło również józefologicznego rysu śp. ks. Wojciecha, jako m.in. organizatora licznych kongresów poświęconych Opiekunowi Najświętszej Rodziny.
Ks. prof. Pawlak przypomniał także naukowy dorobek śp. ks. prof. Hanca, na który składają się m.in.: ponad 200 wypromowanych prac magisterskich, 10 doktoratów oraz kilkaset prac samoistnych, rozpraw, biogramów i haseł encyklopedycznych oraz artykułów naukowych i popularnonaukowych publikowanych w różnych periodykach w kraju i za granicą.
Autorytet i szeroka wiedza z zakresu ekumenizmu sprawiły, że „od 1985 pełnił funkcję przewodniczącego ekumenicznej sekcji księży profesorów i wykładowców przy Komisji Episkopatu ds. nauki, a od roku 1995 r. był konsultorem Rady Ekumenicznej KEP”.
Ukazując zaś śp. ks. Wojciecha Hanca jako człowieka, ks. Pawlak przytoczył słowa Eugeniusza Sakowicza, który zmarłego kapłana scharakteryzował jako osobę „cichą, małomówną, co mogło być dla wielu mylące. Bowiem «cichość» ta mogła wprowadzać dyskrecję w wiele spraw, które prowadził i w które zaangażowany był ks. W. Hanc. Przy fanfarach i okrzykach niewiele można zdziałać. A ks. W. Hanc był w działaniach swoich skuteczny”.
Na zakończenie homilista przypomniał, że ks. Hanc był uhonorowany licznymi odznaczeniami i godnościami zarówno kościelnymi jak i państwowymi. „Spośród jednak wszystkich godności najbardziej sobie cenił godność osobistą i kapłańską”, zauważył ks. Pawlak.
Po Komunii św. zmarłego kapłana pożegnał delegat Wydziału Teologicznego KUL ks. dr hab. Sławomir Pawłowski, kierownik Sekcji Ekumenizmu KUL, sekretarz Rady KEP ds. ekumenizmu.
Po nim głos zabrał ks. prał. dr hab. Jacek Szymański, rektor włocławskiego WSD. Odczytał on fragment jednego z nadesłanych listów kondolencyjnych, po czym podziękował Księdzu Biskupowi i wszystkim obecnym za wspólnotę modlitwy. Następnie zwracając się wprost do śp. ks. rektora Wojciecha Hanca, powiedział: „Drogi Księże Rektorze, z pewnością teraz bardziej widzisz to, czego uczyłeś nas w traktacie De Deo Uno et Trino. Z pewnością również traktat o eschatologii stał się dla Ciebie jaśniejszy. (…) Niech Pan będzie dla Ciebie nagrodą za Twoją sumienność, pracowitość, rzetelność i systematyczność”.
W słowie końcowym Pasterz Diecezji wspomniał śp. ks. Wojciecha jako jedynego kapłana, którego znał w diecezji włocławskiej zanim przyszedł do niej jako Biskup. Podkreślił również wieloraką obecność w diecezji ks. Wojciecha Hanca oraz jego dumę z Kościoła włocławskiego, czemu dawał dowód przy różnych okazjach, a co może być wzorem i przykładem dla kolejnych pokoleń kapłańskich.
*****
Ks. prał. dr hab. Wojciech Hanc, em. prof. UKSW, zmarł w Poznaniu, we wtorek w oktawie Wielkanocy, 6 kwietnia 2021 r. 5 października tegoż roku obchodziłby 80. urodziny. Jego pogrzeb zaplanowany został na dzień 10 kwietnia, w parafii bł. bp. M. Kozala w Słupcy, gdzie, na miejscowym cmentarzu, zmarły kapłan spocznie w rodzinnym grobowcu.
